Όταν μια ομάδα εγκαταλείπει την ενεργό δράση με «λουκέτο», τότε ταιριάζει και το ρητό ενός κακού μύρια έπονται…
Μία από τις περιπτώσεις φέτος ομάδων που αποχώρησαν από τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα είναι η Θύελλα Περιστερώνα. Μια ομάδα που εκτός της πολύ καλής εικόνας που είχε εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, είχε και ανθρώπους που έτρεχαν έναν σύλλογο φροντίζοντας όλες τις δημοτικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούσε ενώ παράλληλα κρατούσε ζωντανό το χωριό του Περιστερώνα, με τη μάζωξη φίλων και γνωστών κάθε Κυριακή στο γήπεδο. Με λίγα λόγια στο χωριό υπήρχε ζωή μόνο και μόνο με την ύπαρξη μιας ποδοσφαιρικής ομάδος. Μπορεί κανείς να το διαπιστώσει πλέον περνώντας σήμερα από τη περιοχή του Περιστερώνα.
Η Θύελλα πλέον δε συνεχίζει στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα και αυτό έχει αρνητικό αντίκρισμα τόσο στη ζωντάνια της περιοχής αλλά και στη κατάσταση που βρίσκεται το γήπεδο της σήμερα και γενικότερα οι εγκαταστάσεις. Μπορεί να καταλάβει κανείς πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη ενός ποδοσφαιρικού σωματείου και όχι μόνο, σε αυτές τις απομακρυσμένες περιοχές, είτε είναι νόμιμο είτε είναι παράνομο βάσει του μητρώου.
Άρα δε πρόκειται απλά για μια ποδοσφαιρική ερασιτεχνική ομάδα, πρόκειται για κάτι πολύ περισσότερο. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τη Θύελλα αλλά για όλες τις ομάδες που σταματάνε τις δράσεις τους. Παιδιά που αφήνουν τον αθλητισμό για να ασχοληθούν με κάτι όχι και τόσο υγειές αντί αυτού αλλά και εγκαταστάσεις που μαραζώνουν μιας και πλέον δεν υπάρχουν οι παράγοντες να τους συντηρήσουν.
Δείτε παρακάτω πως ήταν το γήπεδο του Περιστερώνα πριν αποσυρθεί η Θύελλα από τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα και πως είναι πλέον σήμερα:
ΠΡΙΝ
ΣΗΜΕΡΑ
Φωτογραφικό υλικό: Άγγελος Καραϊσαρίδης